امنیت

سرو سیمین من ای دختر مهتاب جبین
از پس پرده چنین حسن خداداد ببین
زنبق آید به نظر همچو یکی بوته خار
پیش روی مه تو از همه گلسار ترین
وادی عشق تو امنیت محض است مرا
گرچه در راه بود فتنه و بس دام و کمین
آرزو دارم از آن خالق و یزدان بزرگ
که بسی گل شود اندر بر روی تو قرین
ناتوانم که به رخسار تو تمثیل زنم
به همه ملک جهان یا که فراسوی زمین