عادت

کعبه را جز به تمنای تو حاجت نکنم
عاشقم ، زین گنه کهنه برائت نکنم
عشق تو همچو امانت ز حریم ربوی است
به ره آورد خداوند خیانت نکنم
همه کس زنده به آب است و هوا و دل من
به تو محتاج و بر این جمله کفایت نکنم
گر تو همره شوی اندر خم این کوچه عمر
ز دگرگونی این چرخ شکایت نکنم
تا زمانی که نفس عادت این حنجره است
به فراق رخ زیبای تو عادت نکنم
گر همه ملک جهان را به رقیبان بدهند
جز به پیراهن خواب تو حسادت نکنم
چون سروداست گل وگل چونشاطست وسها
ترک این مجمع گل تا به قیامت نکنم