قبله گاه

جمال روی تو ای ماه قبله گاه من است
حریم مامن عشق تو جان پناه من است

به راه کوی تو اغیار را نباشد پای
قسم به روی تو ای گل که راه ، راه من است
به آب دیده وضو می کنم همی ز فراق
به درب خانه عسس بی نوا نگاه من است
مپرس کز چه دهد کیفرم زمانه پست
نگاه بر رخ گلسار تو گناه من است
چه سازم ار که بیائی شبی به قصد وصال
طعام سفره این خانه اشک و آه من است
به نور ماه دگر خانه را نیازی نیست
که کهکشان کنون خجل از روی ماه من است
به ملک عشق غلامی کنم که از اقبال
سرود نازنین من امروز پادشاه من است