توحید

به نام خدائی که بخشنده است

بسی مهربان است و پاینده است

خدائی که حمد و ستایش وراست

که شاه جهاناست و کرنش وراست

بسی جرم بخشد ز ارحام خویش

بسی مهر ورزد ز ارحام خویش

بود مالک روز موعود خویش

که خواند همه بندگان را به پیش

پرستش تو را نیک و زیبنده باد

مدد از تو خواهد زن و مرد راد

مرا بر ره راست هادی توئی

که یزدان انس و جمادی توئی

همان ره که انعام گیران شدند

به عشق و جمالت اسیران شدند

نه راهی که خشم تو در آن بود

که دور از ره دین یزدان بود

ره رهروان طریق کمال

نه راه سواران تیه زلال