پائیز

دیدی که به نوبهار پائیز رسید ؟

دوران جدائی غم انگیز رسید

خوفم همه از مرگ عزیزان و فراق

آن آمد و این موسم غم نیز رسید

حیرانم ازاین حکمت قادر که کنون

باران بلا در پس گلریز رسید

عمریست به برلیک دلم سیر نشد

در رویت او نوبت پرهیز رسید

دانم که زدل نقش رخش پاک شود
چون عشق به حد نفرت آمیز رسید