سرود دفتر شعر

عجب شوری به سر دارم خدایا نیک می دانی

تو گوئی بال و پر دارم خدایا نیک می دانی

عجب عشقی به دل دارم همه نقش رخ ماهش

به دل دریای زر دارم خدایا نیک می دانی

مرا در خود نمی بینی که امشب غرق او گشتم

به سر حال دگر دارم خدایا نیک می دانی

چنین حالی که من بینم به روز خویش می دانم

که از مجنون بتر دارم خدایا نیک می دانی

به گرد شمع مهر او چنان تابیده ام که اینک

ز پروانه خبر دارم خدایا نیک می دانی

اگر آغوش ما هرگز نشد خلوت سرای او

همه یادش به بر دارم خدایا نیک می دانی

ز هجر آن گل خندان سرود دفتر شعرم
همه رخسار تر دارم خدایا نیک می دانی